نفتالین چیست؟
سال ۱۸۱۹ و ۱۸۲۰ ،دست کم دو شیمیدان مادهٔ جامد سفیدی با بوی زننده گزارش کردند که از تقطیر زغال سنگ به دست می آید. سال ۱۸۲۱، جان کید(John Kidd) بسیاری از ویژگی های این ماده ها و روشهای فرآوری آن ها پیدا کرد و نام نفتالین را برای این ماده پیشنهاد کرد. (چون این ماده از گونهای نفتا که نام گسترده ای که برای بعضی از هیدروکربن های فرار و آتشگیر که زغال سنگ را نیز دربرمی گیرند؛ می شود. به دست آمده بود.) نفتالین که به نام های «آلبوکربن»، «کافور قیر»، «قیر سفید» یا «نفتن» نیز گفته می شود؛ یک هیدروکربن جامد، سفید و آروماتیک است که به نمای گلوکه های کوچک به بازار می آیند نفتالین به تندی تصعید می یابد و بخاری بسیار آتش زا دارد.مولکول نفتالین از دو حلقهٔ جوش خورده ی بنزن ساخته شده است.آن از زغال سنگ به دست می آید و به فتالیک انیدرید برای ساخت پلاستیکها، رنگها و حل کنندهها به کار می رود. نفتالین برای گندزدایی و حشره کشی(بیشتر حل شده در متانول) کاربرد فراوانی دارد. نفتالین را برای جلوگیری از بید زدن پوشاک نیز به کار می برند.
کاربردهای نفتالین
نفتالین عمدتا به عنوان پیش ماده سایر مواد شیمیایی استفاده می شود. بیشترین استفاده از این ترکیب تولید صنعتی انیدرید فتالیک است ، اگرچه انیدرید فتالیک بیشتر از o-xylene ساخته می شود. بسیاری از رنگهای آزو نیز از نفتالین و همچنین حشره کش ۱-نفتیل-N-متیل کاربامات (کارباریل) نیز تولید می شود. سایر مواد شیمیایی زراعی مفید شامل اسیدهای نفتوکسی استیک هستند.
نفتالین مذاب یک ماده حل کننده عالی برای ترکیبات معطر کم محلول است. در بسیاری از موارد این ماده از کارآیی بیشتری نسبت به سایر حلال ها با دمای جوش بالا مانند دی کلروبنزن ، بنزونیتریل ، نیتروبنزن و دورن برخوردار است.
سولفونات های نفتی آلکیل (ANS) در بسیاری از کاربردهای صنعتی به عنوان عوامل غیر دترجنتی استفاده می شوند که به طور موثر سیستم های کلوئیدی را در محیط های آبی پراکنده می کنند. عمده ترین کاربردهای تجاری این ماده در صنایع شیمیایی کشاورزی است که از ANS برای فرمولاسیون پودر و گرانول قابل خیس شدن استفاده می کنند. در صنایع نساجی و تولید پارچه از خواص مرطوب کنندگی و کف زدایی ANS برای عملیات سفید و رنگ آمیزی استفاده می شود.
عوارض قرار گرفتن در معرض نفتالین
شما می توانید با استنشاق آفت کشها ، تماس پوستی یا اگر به طور تصادفی چیزی حاوی سموم دفع آفات بخورید یا بنوشید در معرض این ترکیب قرار بگیرید. به احتمال زیاد افراد با تنفس بخارات این ترکیب شیمیایی در معرض نفتالین قرار می گیرند.
افراد پس از قرار گرفتن در معرض بخارات این ماده دچار سردرد ، حالت تهوع ، سرگیجه و یا استفراغ می شوند. اگر کسی بخار کافی تنفس کند و یا یک گلوله حاوی نفتالین را بخورد ، ممکن است دچار کم خونی همولیتیک شود. همچنین کودکان خردسال پس از خوردن نفتالین به اسهال ، تب ، درد شکم و دفع ادرار دردناک با رنگ تغییر یافته مبتلا می شوند.
بیشتر نفتالین موجود در محیط تبدیل به گاز می شود. مقداری از آن ممکن است به ذرات خاک متصل شود و توسط گیاهان جذب شود. همچنین می تواند از هوا بر روی برگ های گیاهان رسوب کند. این ماده توسط باکتری ها ، قارچ ها ، هوا و نور خورشید تجزیه می شود و در تخلیه تصفیه خانه فاضلاب یافت شده است. هیچ اطلاعاتی درباره نفتالین و آبهای زیرزمینی یافت نشده است. نیمه عمر این ترکیب در محیط ممکن است از کمتر از یک روز در هوا تا بیش از ۸۰ روز در خاک باشد..